Sev Beni Anne Şiiri - Varol Şahin

Anneciğim! ! !
Çok yorgunum
Çok yalnızım
Gücüm, mecalim yok
Ellerimden tut...Bırakma
Yatır beni dizine
Yanaklarımı kurut
Kirpiklerimi sil.
Saçlarımı okşa
Sev beni Annee

Kanayan yaram
Ağrıyan yerim var
Kanayan yaramı sar
Ağrıyan yerime buz koy
Sar beni, sev beni Annee! ! !

Hastayım
Yılgınım
Gücüm yok konuşmaya
Uyut ağrılarımı
Uyut beni dizinde
Hiç uyandırma
Uyurken sev beni Anneee! ! !

Ölürsem beni İstanbulda bırakma
Köyümüze götür
Evimizin bahçesine gömdür
Evimizin camından ''Oglummm'' diyen seslenirsin
Ben seni duyarım
Başucuma gelirsin
Ben seni görürüm
Topragımı okşa
Sev oğlunu
Sev beni Anneee! ! !

Mezar taşıma bir şey yazdırma
İsmimi bile
Bırak öyle kalsın
Oğlun gibi varsın mezarıda garip olsun
Başucumda Ağıt yakma... ağlama...dayanamam...
Sen göremessin ama bende ağlarım
Üzerime serili toprağım ağlar
Ruhum incinir...
İncinen ruhumu sende incitme Aneee! ! !

Ölüm vaktinde güzeldir derler
Sen bakma
Yaşıma bakıp aldırma
Kimine göre
Ölüm, her vakit güzeldir... Anneee! ! !

Zaten İğreti gibiydi bu can
Yorulan bu zavallı bedende
Vakitsiz değildi ki bu ecel
Vakti çoktan geçmişti anneee! ! !