Ya sev beni;
Yüreğime mutluluk dolsun,
İçimdeki yalnız çocuğun gözyaşları son bulun.
Benimde kaderimde gülmek olsun,
Hiç bırakma ellerimi n’olursun..
Sen benim yağmurlardan kaçıp sığındığım tek yersin.
Hep suratını asma bana,
Birazcık şımart beni,
İki tatlı söz, bir güzel bakışla avut…
Ya da tamam, vazgeçtim sevme beni;
Kanadı kırık düşlerimle yalnız kalırım ben.
Yağmurlarda ıslansam da,karanlıktan korksam da yaşarım.
Bir umudum kalmaz artık.
Düşüp; yaralasam da dizlerimi, kanatsam da ellerimi,
Kendim silerim döktüğüm gözyaşlarımı.
Olur olmaz şeylerde kırılmaz yüreğim.
Kaprislerimi,nazlanmalarımı çekmek zorunda kalmazsın.
Şımarıklıklarımdan da kurtulmuş olursun.
Bende seninleyken sensizliği yaşamak zorunda kalmam,
Küçük bakışlarda umut aramam,
Haddimi bilirim,
Senin hayatındaki en değersiz şeyden bile,
Daha değersiz olduğumu anlarım.
En çok neye sevinirim biliyor musun; ?
Sensizliği hak ettiği gibi sensizlikle yaşayacağıma,
Yanındayken değil,uzağında olduğum için özleyeceğime seni.
Senin bilmediğin bir yerde,hiç bilmediğin,
Ve hiç bilmeyeceğin kadar seveceğim seni…
Ama senin haberin olamayacak.
Hiç benim olmadığın için,
Seni terk ettiğimi bilmeyeceksin…..
Kayıt Tarihi : 23.8.2007 13:13:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!