Herkes gibi onunda oldu korkuları,
Kimi zaman karanlık korkuttu onu,
Kimi zaman insanların yalancılığı...
Ama yinede sevme korkusunu geçen olmadı,
Evet, korkuyordu sevmekten...
Çünkü çoğu kez sevilip sevilmemişti...
Bütün varlığını da koyarak sevmişti üstelik...
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
