Herkes gibi onunda oldu korkuları,
Kimi zaman karanlık korkuttu onu,
Kimi zaman insanların yalancılığı...
Ama yinede sevme korkusunu geçen olmadı,
Evet, korkuyordu sevmekten...
Çünkü çoğu kez sevilip sevilmemişti...
Bütün varlığını da koyarak sevmişti üstelik...
Nerede eksik olduğunu aramaktan yoruldu durdu,
Bilmiyordu aşkın çözülemez bir şey olduğunu,
Zannediyordu ki bulacaktı aşkın formülünü...
Formül basitti işte;
Sev, acı çek...
Kayıt Tarihi : 21.4.2006 18:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!