Gönül dedikleri şey boş bir kaptır,
Alacağı ya sevgili ya rabtır!
O nedir dersen “o hayât-ı âbdır”,
Ki tam da bunlara uygun bir çaptır!
Âb-ı hayât ki gerçekte masaldır!
Ne var ki yerine onun, âşk vardır!
Gönül âşka uygun başkaya dardır!
Ki tam da bunlara uygun bir çaptır!
Neden 4 kitapda hep “sevin” dendi?
Çün âb-ı hayâtdan farksızdır fendi,
Kaç âşık eceli bununla yendi,
Ki tam da bunlara uygun bir çaptır!
Tâ ki sen son dönüş ânına kadar,
Seversen hayâtın bir şeye yarar,
Sev! sevdikce bil gönlünde Allah var!
Ki tam da bunlara uygun bir çaptır!
14.011.2007/13.20
Kayıt Tarihi : 18.11.2007 01:47:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)