Sev...
Hoyrat esen rüzgarı
Mahsun akan çayları
Gülücükler saçan çavlanı
Karası,beyazı,kızılı,
Tüm insanları
Dahası yaşamayı
Sevgiyle kucakla tüm evreni
Görme niçinleri,nedenleri
Sev...
Sev ki!
Kara bulutlardan sıyrılsın güneş
Isıtsın yaksın içini
Harlarında yoğrulsun bedenin
Yeniden şekillensin geleceğin
Bırak açsın tomurcuklar
İzin ver halaya dursun kuzucuklar
Kırsın gazabını
Bahçende oynayan çocuklar
Çöz düğümünü
Azad et korkularını,endişelerini
Türkü tezgahında doku
Emellerini
Şevkat doldursun tüm yüreğini
Kurulsun kalbine koşulsuz sevgi
Papatyalar açsın gönlünde
Bırak kara kışlar kalsın mazide
Her dem baharı yaşa
En karamsar iklimlerde
Özgürce uçuşsun kar taneleri
Bozmasın keyfini silah sesleri
Pamuk şeker tadında
Bülbülün saflığında
Beyaza bürüsün evreni
Sevgi bireyde başlar
Ancak böyle sona erer savaşlar
Sev...
Sev ki!
Sönsün artık
Yürekleri kavuran ataşlar
Kayıt Tarihi : 25.3.2006 14:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
bu güzel şiirinizi kutluyorum sevgili dost.
Bizden; Mutluluğun Şiiri'ni yazmamız istenen günün akşamında okudum şiirinizi ve gördüm ki;
Siz o Şiiri çoktan yazmışsınız ve daha yazmamış olanlara da böylece Reçetesini vermişsiniz...
Sevgiyle kalın... Sevgilerle...
Refik
hep anlatmaya çalıştığım, sloganlaştırdığım cümleyi dizelerinizde görmek beni mutlu etti.ne güzel, hala sevgiye değer verenler var. teşekkürler güzel şiirin için.
TÜM YORUMLAR (3)