Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
tarihin siyah harflerle yazdığı bu sürgünü ilk önce öyküleştiren ve ölümsüzleştiren sayın Hulusi Üstün Saşadu'ya daha sonra bu öyküden esinlenerek Setenay'ın acı çığlıklarıyla bizi o günlere götüren ve o günlerde yaşanılan acılara bizi ortak eden sayın Adleyba Cihat'a sonsuz teşekkürlerimi sunuyorum...
son sözümüz, bize onurlu ve dimdik bir duruş bırakan atalarımıza. “…Üzülmeyin bir şafakta doğup bir şafakta ölen atalarım, göklerinde sonsuz maviliği, dağlarında bembeyaz karları ve topraktan fışkırırcasına yükselen yeşili ile o topraklar bizim! bizim olacak...”
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta