S E T E N A Y
Ne bir damla suları,ne bir lokma aşları.
Sanki suçlular gibi,öne eğik başları.
Ayakta kalmak için,kaç nesil savaştılar.
Canları pahasına,ne engeller aştılar.
Artık duman tütmüyor,asırlık ocağında.
Göz göze bir geldik mi
Yalım yalım tutuşur kardan örtüler
Yaklaşan güneşin altında
Açar kollarını pencereler
İyiliğin yolları boyunca
Devamını Oku
Yalım yalım tutuşur kardan örtüler
Yaklaşan güneşin altında
Açar kollarını pencereler
İyiliğin yolları boyunca
tarihin siyah harflerle yazdığı bu sürgünü ilk önce öyküleştiren ve ölümsüzleştiren sayın Hulusi Üstün Saşadu'ya daha sonra bu öyküden esinlenerek Setenay'ın acı çığlıklarıyla bizi o günlere götüren ve o günlerde yaşanılan acılara bizi ortak eden sayın Adleyba Cihat'a sonsuz teşekkürlerimi sunuyorum...
son sözümüz, bize onurlu ve dimdik bir duruş bırakan atalarımıza. “…Üzülmeyin bir şafakta doğup bir şafakta ölen atalarım, göklerinde sonsuz maviliği, dağlarında bembeyaz karları ve topraktan fışkırırcasına yükselen yeşili ile o topraklar bizim! bizim olacak...”
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta