Uzak ihtimallerin celladı gibi,
Bir anda yitmek kaybolmak.
Uzamak, günün batımında gölgelere,! !
Sığınmak bir çocuk eline mâsum..
Sevda dediğin şimdi senin,
Senin sesinn! ! !
Sürekli bir hazırlık ama sürekli,
Dönüşsüze de çıkan ruhum değil,
Dinlenmiyor ve yok limanı,
kendi kendinin yalanı bu hiss! ! !
Bu kaybetmek kaygısı..
Hangi sokak,hangi kaldırım taşı?
Hangi ağaç paklart beni? ? !
GELİN eder yapraklarıyla? !
Ve hangi kelebek gömer beni? ? ? ...
Hüzün ve hayıflanmayla şimdiii,.
Senin sesin,
senin nefesinn! ! ! !
Kayıt Tarihi : 6.12.2010 14:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
tebrik ederim
TÜM YORUMLAR (1)