Sessizliğe adım atmış çocukların
son sessiz çığlıkları
yırtarken yürek zarımı,
yetim ve öksüz gözlerden düşen
damla damla tuz
basılırken yarama,
şiirlerden sessiz kalmalarını
bekleme be ihtiyar...
Prangalar vurulmuşken
maneviyat adlı kuşlarımızın ayaklarına,
düşmüşse ahlak adlı kelime bataklıklara,
gömülmüşsek edepsizliğin dipsiz kuyularına,
burası neresi diye
bakınma be ihtiyar...
Hedefsiz,okyanuslara açılmışsa genç yelkenler
rüzgar menfaatten esiyorsa zihinlerimize
varsa zulmün yollarında ayak izlerimiz
nereye gidiyoruz diye
sorma be ihtiyar...
Sırtımızda taşıdığımız "ah" lar
titretiyorsa dizlerimizi
biz farketmeden ,
mazlumların feryatları
çatlatmışsa göğü
biz işitmeden ,
bozuk terazilerin mizan ettiği davalarda
asılıyorasa insanlık
biz direnmeden ,
Celalden sakinliği
isteme sakın ihtiyar...
Kayıt Tarihi : 31.7.2018 23:42:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!