içimde yanan volkan alevi gibisin ne çare elimi uzatsam yoksun yüregim sessizlite bagırır sesim duyulmar ne çare beni gören çok neşeli vurdum duymaz sanır ne bilsin alem içim hıçkırıklarla baıgırır duyurmaz sesini volkanlar patlasada susmam gerek susmam kimseye ne faydası var ne yararı bırak patlasın volkanlar kime ne kime ben gülen yüzün her daim güler sanırlar çocuksu yardım sever hallerimle kara bulutların altındayım ne bilir alem kara daglardayım yalnızım yada mezarın dibinde gönlüm kararmış aşkolsun böyle rol kimse oynayamaz benim gibi kimse
Hanım Gemici ÜzelKayıt Tarihi : 10.8.2012 22:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (18)