Sessizlikten SES’e
Sessizdi,
Karanlıktı,
“Tutunacak dallar” da yoktu,
Kurak ve soğuktu o yerler.
Üşüyorduk…
Yöneldik SES’e
Bir çığlık değildi.
Gülen yüzler türküleriyle,
“Gülümseyen gelecek” vaat ediyordu
Ve sıcacıktı Eller’i.
Coşkumuzu,
Türkülerine kattık.
Büyüttük türkülerle sevgimizi.
Salıverdik evrene
Hiç üşümedik…
11.12.2005/İST.
Av. Meryem Özdemir
Kayıt Tarihi : 19.5.2006 17:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!