Bir altın tel kalmış yastığımda
Kırmızı, aşk kokan bir geceden.
Ve buruşmuş beyaz bir çarşaf
Tanık olmuş inceden inceden...
Şimdi sessiz karlar düşüyor
Odamın karanlığında...
Beyaz yastıkta dudağının rengi kalmış
Öpüyorum rüyalarımda...
Rengi yok gökyüzünde bulutların
Gözlerin yansıyor duvarına odaların
Kalbim hasretine hapis olmuş
İyi ki sınırı yokmuş rüyaların ..
Sürgüleri açık kapıların
Yok ayaklarımda prangalar
Ama ben sana mahkumum
Beni sensiz, özgür bırakmasınlar...
Kayıt Tarihi : 20.2.2001 10:42:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!