Yokluğumda düştüm bir kuyuya
Tutan olmadı ellerimden
Hatırlamadı dostlarım beni
Yalnızlıkla savaştım günlerce
Yenik düştüm sensizliğe
Aradım bir ışık var mı diye
Kapattılar perdelerimi
Aydınlanmadı bir türlü pencerelerim
Sessizlikte boğuluyorum
Yanıtsız kalıyor çığlıklarım
Haykırışlarım duvara çarparak
Tekrar bana geliyor
Kimse kulak vermiyor
Bir dost bile edinememişim diye
Kızıyorum kendi kendime
Şu fani ve yalancı dünyada
Bir sevenim yok bile
2009
Kızılay - Ankara
Kayıt Tarihi : 28.7.2010 12:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!