Sessizlikte Ayrılık Şiiri - Buğra Beysaf

Yağmur yağar, altında gözyaşlarım,
Bir kalem, bir de kağıtmış meğer arkadaşım...
Umutlarımı kaybetmişim şimdi anladım,
Rüzgar sendeler, ben yalnızlığımı hatırlarım...

Ayrılık mı geldi çattı şimdi o derinliklerden?
Bir ışık mı kaydı geçti, o hüzünlü gökyüzünden?
Ayrıldık birer birer, kaybolmuşuz biz de meğer,
Hatıralar olsa bile, var mı şimdi geri dönen?

Ufuklarda bir parıltı, gökyüzünde melekler,
Buluşturacaklar mı bizi, hasret dolu bu seneler?
Sessizlik mi çöküverdi? Şimdi dostlarım nerdeler?
Duygularım kaybolmuş hatıralarımda,
Anlatmaya söz mü yeter?

Mısralarım son buluyor bir kalemin ucunda,
Sevinçlerim kayboluyor, şimdi hüzün baş ucumda...
Sonsuzlukta sözcükler donar kalır boğazımda,
Ama şimdi ben de gidiyorum, ebedi bir mutluluğa...