Gözlerime bakıyordun,
Yanıbaşımdaydın...
“Sessizlik” demek istedim
“Sonsuzluk” diyerek bozdun sessizliği..
Bense kedi yavrusu gibi sessiz..
“Sana olan sevdam..” dedin
Korktum ve ağlamaya başladım,
Sebebsiz..
Bana bakıyordun
Neden ağlıyorum ki?
Sessizlik aklıma gelmişti.
Bitmişti..
Sonsuzlugun da biteceği gibi..
Rüyaymış meğer,,
Kucağımda gitar uyuyakalmışım..
Ve yine ağlamaya başladım,
Bu, sessizlik için değil
Sensizlik için...
Kayıt Tarihi : 30.7.2012 15:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!