Sessizlik Ve Sen Şiiri - Ramazan Ünsal

Yokluğunda ağladığım sabahlar,
Varlığına düşman etmeseydi beni
Seni daha çok anardım!
Ve biliyorum, duyardın beni
Hislerimi, şefkatimi...

Yalnızlığın gözlerine vurulduğum gün
Çıkmayacaktın karşıma!
Senin saadetinde
Yalnızlığı duymak,
Aşkın çift'liğine
Tek damgasını vurmak için
Çok gençti düşlerim...

Kurumuş dallarımı yakmasaydı ateşin
Şarıl şarıl akan ırmaklarda
Su arardı yüreğim!
Şimdiyse yalnız
Gözyaşına muhtaç ellerim...

25.09.2014