Sessizlik ve Düşler Şiiri - Serap Tepedelen

Sessizlik...sessiz...ses...yok.
kimseler duymayacak seni
el ayak çekildi
herkes derin uykusunda...
kimbilir kimlerle savaşıyor düşler şimdi
kimi rahat düşler görmeye alışık
renkleri bile yönetmeye kalkışıyor
en güzellerini seçmişler düşlerinin
bak!
rahat rahat uyuyor
gelecek kaygısı yok,
belli.

Kimi sıkıntılı,bir o kadar da yorgun
yarınının kuşkusu var yüreğinde
nasıl yapmalı da alacaklıları atlatmalı
düşler renksiz,soluk
uykuda bile rahat vermiyorlar ki.

Kimi sevdiceğine odaklamış kendini
'gerisi yalan'diyor
ulaşamadığı sevgilisine
düşlerinde sarılacak belki

Kimi,hasta yatağında yorgun
bir soluk daha almanın güzelliği
düşlerinde sağlam bir insan
koşuyor koşuyor
dağların üzerinde kanatlanan bir kuş misali

Sessizlik...sessiz...ses...yok
el ayak çekildi.
Kimbilir kimler en güzel düşleri yakalamışlar
gerçek yaşamda olduğu gibi.
Ya düşleri hep siyah beyaz olanlar?
ne zaman kucaklayacaklar renkleri?

Sessizlik...sessiz...ses...yok
gece, karanlığına gizledi kendini
aydınlık olan tek şey düşleriydi
birer birer gittiler.
ses yok...
sessizlik,sessiz sedasız yol almada şimdi.

(2006,Bursa)