Sessizlik Vakti Şiiri - Murat Tuğci

Yine aynı sabahın beşi
Derinden bir ses
Kalk artık
Didişme vakti
Bir zaman sonra
Karmaşanın tam ortasına
Düşme vakti
Konuşurken susmak
Duymamak onca haykırışı
Hep aynı
İsteneni değil
Gündekini seslemek
Bir zaman sonra
Onca insan arasında
Sadece onunla
Yapayalnız kalma vakti
İki kişilik bir sahnede
Söyleneni dinleme
Zoraki bir kaç kelime
Bunlar ardına gizlenen
İki kelime bir cümle
Gözlere söyletilen
Dilde esirgenen
Neyse
Konuşa konuşa geçen
Sessiz denilen
Bir zaman sonra
Kendiliğinden gelen
Ayrılık vakti
Üste çekilen bir saten
Acıların renginden
Arkasında kalan
Bir günün ardına saklanan
Hep aynı tonda kalan sessizlik vakti!