sessizlik vadisinde geziniyordu ruhum
suskun ölümlere rastgeldim
çığlıkları yırtıyorken geceyi
sesin gidişine bir engeldim
renklere hasretti vadi
erguvanları soldurdum
kan kırmızısı biliyorduk
öğrendiğimizde düştüğümüz uçurumda
uçuyorduk
uçkurumuzu gömdüğümüz çukurda
ve sessizce ölüyorduk
ruhumuz kaybolurken ufukta
Kayıt Tarihi : 5.2.2010 17:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!