Sessizlik Senfonisi Şiiri - Ersin Karaca

hayaldi suyun hey! hilalle oynayışı
yanılsamalar bent asıl ben akıyorum
kaç fasıl konuşur bu yapraklar bence bir
ömür kadar ki ardını bilemiyorum

seriliveren böyle sarıya boyanan,
fısıltı bu dönen; cenaze merasimi
esiveren esrarlı helezoni nümayan
akışıveren süzülen güvercinler mi?

dişi kuşlar tüm yuvalar, bozuluvermiş
sünmüş öksüz ve çocukça üşüyen anlar
her biri böyle gölgede uzanıvermiş
uğultularla ağlayan düşünen dallar

esip geçti aşk temi mevsim gibi ömür
arzda arzuda azrail rüzgar yankılanır
gök vakumlar ve çeker dallar pür dumur
nihan yüzü bu kızıllık hükümde kalır

mütemadiyen dönmede değil mi dünya
yaprağa rüzgar insana azrailidir
düşen bir örten bir diğeridir hülasa!
adil terazidir rüzgar, her şey içindir.