Sessizlik kulesi Şiiri - Ayişe Nebi

Yaşamın noktası
Belki nidası demeli
Uzun, upuzun
Yerle gökü birleştiren
Son nefes kadar uzun,
deriiin
Uzun, arpa boyu uzun
arpa boyu bitmeyen bu yolun
Koyarak ağırlıklarımı yerde
Çıkaram
Sessizlik kulesine çıkaram
Burda bütün güzellikler ölü
Bütün ölüler güzeldir.
Ölüler susur
Susur ve güzelleşir.
Sessizlik kulesinin kör kuyusuna atarım
sesimi.
İnişi yok
Çıkışdır hep,
Sessizlik kulesinin pilleleri Tek taraflıdır.