Bosnalı çocuklar ağlamıyor ya
Beni kahreden bu... günler, geceler!
Boyunca, cam hançer gibi insafsız
Her şey delik deşik... eşya ve rüya!
Bosnalı çocuklar ağlamıyor ya!
Bir tunç heykel döksen gözleri mavi
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta