Sessizlik İçinde Sevinç Ve keder

Bosnalı çocuklar ağlamıyor ya
Beni kahreden bu... günler, geceler!
Boyunca, cam hançer gibi insafsız
Her şey delik deşik... eşya ve rüya!
Bosnalı çocuklar ağlamıyor ya!

Bir tunç heykel döksen gözleri mavi
Cam, soğuk ve keskin... his yok, hayat yok!
Ümit yok, merhamet dilemek hiç yok!
Bosnalı çocuklar bir tunçtan heykel
Açken, yaralıyken... vahşet yaşarken
Gökler gel diyorken... kol yok, kanat yok!

Var olan kan içen bir kahpe dünya..
Bosnalı çocuklar ağlamıyor ya!

Aslında bu sükût tevhidin nuru
Arzın karış karış fetih müjdesi..
Bir Mazlum Millet’in Sancak Gururu
Nur-ı Kâinât'ın (sav) şefkat busesi! ..

Bosnalı çocuklar ağlamıyor ya..
Beni kahreden bu.. günler, geceler!