Biz mecburiyetten, acı çekmekten endişelenmekten sessiz olabiliriz ya da sinirlenmekten zulüm görmekten güçsüzlükten sessizliği seçebiliriz hatta aşktan sevgiden özlemden de sessiz kalabiliriz.
Sessizlik dahi insanların dili olduğunu söylüyorlar! Sessizlik konuşursa, tüm dilleri susturur derler bütün sözler onun huzurunda intihar eder, aslında sessizlik sıradan insanların da kalkanı olabilir mesela bir sürü kötü niyetler içerebilir bir miktar sitemle. Aslında sessizliğin arkasında binlerce hikayeler vardır, görünüşte suskunluktur ama derinlerde o kocaman bir gürültüdür.
Bazen her şeyden sıkıldığımızda hiç bir açıklama yapmadığımız sırdaşımız da olabilir ya da bizi bıkmadan dinleyen sığındığımız arkadaş da.
Sessizlik, dayanılmaz bir gerçekten kaçış yoludur hatta adreslenmiş bir mesajtır aslında o bir net cevaptır ama konuşmadan bizi anlayabilene ... ruhumuzu kalbimizi hissedebilene...
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta