Sessizlik ben'im Şiiri - Ertuğrul Bey

Ben ile başlamam aslında sözlere
Dökmem içimi öyle ortalık yer'de
Bilirim'ki düştüğüm onca derde
Ecri kimdedir kimde ve nerede...

Gözyaşlarım sadakamdır
Ettiğim dualar şiarım
Sözlerim en sağlam senet
Duruşum herkese miras'ım

Birgün ben kazanacağım
Çünkü iyiler asla kaybetmez
Gülmeyeceğimki o an sizlere
İyilik kötülüğe denk düşmez

Sabır nedir ne değildir öğreteceğim
Birgün sesizce bu diyardan gideceğim
Geride bıraktığım bir edeb'im
Birde kalbleri yakan gerçeğim

Ben ben diyorum soruyorsunuz'dur kendinize ben kimim
Bir damla yaş bir parça acı
İşte o kadın ben'im koyulamaz adı

Bir can pazarında direnen'im
Bir anne'yim
Akıl ermez tarifler yetmez
Kalbi kötülük bilmez
sanki bir meleğim

Güz denilen güzellikte
İlkbahar denilen sevinçte
Sonbahar denilen hüzünde
Kış denilsede soğuğa özünde
Billinki dört mevsim'im bir günde

Bazen kimsesizligim
Bazende kimselerim
Birgün olur'ya aklınıza düşerim
O Kulakları sağır eden
SESSİZLİK BEN'İM