Ne zaman yazsam diye düşünsem önce gözlerin düşer yüreğime kömür karası gözlerin inceden derin derin..
Yazarım sayfalarca saatlerce coşarım kalemim elimde o güzel yüzün yansımış bedenime bedenim titrerken mum ışığında gelmelerini gözlerim. Yılmadan beklerim gelişini gidişin kadar dokunur kalbime...
Yine de gelmezsen avuçlarım ezelden boş, başım eğik ve hüzünle dolu ceplerim.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla