Sessizlik Şiiri - Muhammed Onur Yılmaz

Sessizlik

Bir Ekim Günü
Şafak Yeni Batmış
Yağmur Yeni Yağmış
Sessizlik,
Kuşlar Ötmüyor
Umay Ana Susuyor
Islak Toprak Kokusu
Tekrar Sessizlik,
Bir Bebek Gibiyim
Nasıl Doğduysam Öyleyim
Hayvanlardan Daha Üryan
Sessizlik,
Bir Yetim Gibiyim
Tek Dostum
Üryan Bedenim
Fırtınalar,Şimşekler,Yağmurlar
Pek Ses Var
Ama İçimde Kalabalık Bir Sessizlik
Islak Kaldırımlar Çamurlar
Artık Tutmuyor Bacaklarım
Yığılıyor Yıpranmış Bedenim
Her Zamankinden Karanlık Gökyüzü
Hissediyorum Benim Gibiler
Ay,Yıldız,Gök
Hepsi,Hepsi Benim Gibi
Hiç Olmadıkları Kadar
Karanlık,İçine Çökmüş
Şimşekler,
Bizim Gibiler
Kısa Ömürlü
Benim Gibiler
Hiç Olmadıkları Kadar
Sedasız
Cihanda Tek Ses Var
Son Nefesim
Sessizlik,Tekrar Ve Tekrar Sessizlik
Acunda Sesli Bir
Sessizlik
…

Muhammed Onur Yılmaz