Sessizlik Şiiri - Sinan İncel

SESSİZLİK
Yaz diyor , yaram bende yazıyorum işte
Dermanı olmayan bu derdi
Hangi tabibe ,nasıl anlatırım.
Beni bir tek şu kırık dökük satırlar anlar.
Kağıt aklığına düşen,
Sensiz ve yanlız kelimelerim,belki
Olmuyor işte , olmuyor...
Anlatamıyorum bu yangını hiç bir şekilde .
Hiç bir kelam tesselli etmiyor.
Önce sensizliği alıp karşıma
Bağıra çağıra kovmak istiyorum.
Sonra sessizlik...
Ölüm sessizliğine bürünüyor her yanım.
Ve sadece benim duyduğum ,
O kocaman çığlıklarım....
Derin bir uçurumdan yuvarlanırken
Sen , hayallerim...
Her parçam serpilip savruluyor
Sensizliğin uçurumların da.
Geride kalan enkazımı çığlar altından
Kim toplayacak şimdi.
Yine uykusuz bir gece bitti
Sabah çoktan olmuş
Paketimde kalan son bir sigaram
Onu da içip içime sensizliği sindirmeye
Çalışıyorum .
Susmuyor dusuncelerim , hayalin uyutmuyor.
Damağımda durmadan içtiğim sigaramın
Zehir gibi tadı ekşitiyor yüzümü
Az önce aynaya baktım ,
Ve bi an tanıyamadım kendimi .
Gözlerim bile sanki bana ait değilmis gibi bakıyor
Yanan son sigaramın dumanına
Söylemek isteyipte soylemeyediklerimi anlatıyorum..
İçimi acıta acıta söküp atmaya çalışıyorum
Sen diye diye zehirledigim tüm hücrelerimi
Çık git artık düşüncelerimden
Rüyalarım dan senli hayallerimden
Sen de git her giden gibi git artık
Bit ne olur bit.....
Sonra kendime kızıyorum , bunları söylediğim için
Sen hiç gitme , sen hiç bitme diyorum..
Ve dahası kendime olan öfkem daha da artıyor,
Neden bu kadar sevdim ki seni
Neden bu kadar hücrelerime kadar sana teslim ettim ki kendimi.
Şizofrenik bir hal alıyor bende sensizlik ,
Uykular yok
Rüyalar yok
Tebbessüm yok.
Ve Med cezir ler yaşıyorum
Sensizliğin gaseyanları içimde
Ne seni atabiliyorum içimden
Sendeki beni...
Şimdi sensizliğin senfonisi çalarken kulaklarım da
Bir ölüm marşı oluyor yokluğunun uğultusu.
Artık sağlığımda eskisi kadar iyi değil,
Sanırım yavaş yavaş yaklaşıyorum o sona
Seyreleyip hayatımı, eriyorum günden güne.
Her şey tamamken hayatta ,
sol yanındaki eksiklik
Hep yarım bırakıyor insanı hayatta
Uzuvlarını kaybetmiş gibi oluyor insan,
Evet evet şimdi daha iyi anlıyorum
Sensizlik onmaz bir yara imiş
Hani gelsende tamamlasan beni seninle
Ben hala bıraktığın yerde .
Sensizliğin arâfındaki
O kâdim sensizlik mabetindeyim...
Sinan incel
27/06/2024- 06:06(sensizlik)