Sessizlik Şiiri - Muhittin Murat

Sessizlik alabildiğince uzanıyordu
Derin Gökyüzü,
Engin Denizler suskundu
Kanat çırpışları Mavi Meleğin, duyulmuyordu

Çünki Kanatlarını kaybetmişti,
Ölümlülerin arasında
Şu basit Dünyada
Çıkarlarını düşünerek Kafasında,
Yaşamak onu cezbetmişti

Belkide Yeşil yaprak için böylesi daha iyi
Gerçeği görerek süzülmek
Toprağa düşmeden acıyı dindirmek
Daha iyi değilmi

Süsül Yaprak süzül
Senin boyutunda,Senin Dünyanda
Mutlu olmak kolay değil
Süzül
Ve Sevginin önünde eğil