Sessizlik Şiiri - Ahmet Ayar

Geleceğin korkusuna ışık tutuyor bu sessizlik, biriken heyecan fışkırıyor kalbin derinliklerinden, hatırlıyor geçmişi, susturuyor geleceği bu yaman sessizlik.

Ankara yolunda kaldırımların nesi vardı? Bir caminin avlu kulübesinde, yanımızda tabutun ne işi vardı? Olmazsa kaçar mısın? Belinde çiçekli eteğin; kaçarım …!

Tenekeden yapmış kadıncağız ocağını, kerpiç evin duvarsız bahçesinde yemek fokurduyor üzerinde, akşamı karşılayan yaşlı bir gün sonu, şehrin varoş sokaklarında. Kucaklayan bakışlar bize; seksenlerin derinliklerinde, bir okul kaçamağında. O kadar tatlı bakıyor ki sana, bana, biz de ona; sessiz muhabbet kaldı yılların derinliklerinde.

Bir parantez açtık sevdamıza, vuslat ettik bir ara, sanırım sevdaya doymadık; süreç ekledik süreçlerimize. Kalp dayanır mı bilinmez, bu kadar yükü çeker mi bu sevda yüklü yürek. Sanırım aşkın tadına doymadı bu kapısı açık virane yürek…..