Sessızlık Şiiri - Dogan Tufan

Sessizlik.
Sessizliği arıyorum,
Her sabah yeni günde
Kendimi mutlu bilmiyorum
Sezsizce ruhumu dinliyorum.

Kuru gürültü laflara tokum
Boş işlerde ben hiç yokum
Yalanara,dolanlara tokum.
Sessizlik içinde dinliyorum.

Bir nokta pislikden kacarken
Onlarca gülü koklayamıyoruz
Farkında olmadan kacıyoruz
Kusursuz,sessiz kalıyorum.

Bulamadım harbi mert birini
Insanlar bambaşka olmuş,
Birbirlerinin üstüne basıyor
Yalınız ve sessizlikde mutlu oluyorum.
Doğan TUFAN