bir sessizlik salınıyor üzerime
belirsiz nefretin son rutuşları tadında
ruhu aramaktır,bendeki umut ,
bilenmiş dişlerin ısırığında
geceyi yırtan bir çığlık oldum
şimdi yitip giden zamanın tanıklığında
bir kıvılcım olurum belki...
tüm zamanlara dokunan,
belki de bir hiç uğruna kurban
gecemi aydınlatan bir umut ışığı getirin bana
sesler yankılansın ninova saraylarında
bir yakamoz belirsin şahikasında göğsümün
bakacak bir çift göz
hep bakacak
yarına dair bir ışık görecek belki
yıldızlarda bir yaşam olduğunu
bitimsiz bir gerçekliğin sırrına erecek
bir çığlık istiyorum...
19 Mayıs 2017
Ahmet BaygümüşKayıt Tarihi : 19.5.2017 08:18:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ahmet Baygümüş](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/05/19/sessizlik-297.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!