Sessizlik Şiiri - Murat Gülbeyaz

susuyorum hain gecelere inat
sessiz çığlıklar geceme naat
açmış turnalar ufkuma kanat
sensiz geçen geceme ağlıyorum

içiyorum sessiz sedalarla birlikte
sonbaharda dökülen yapraklar masamızda
ne güzel gidiyor merette bu darlıkta
virane olmuş gençliğime yanıyorum

haykırıyorum sessizce deryalara
harap olmuş bir sal misali kıyılara
bağlıyorum batmış olan kayığımı limanlara
sövüyorum yaşamadığım hayallere karşı

denize döküyorum nehirler gibi içimi
bağırıyorum, benmi yaptım lan bu seçimi
boşverdim yaşamayı salladım lüx geçimi
ağlıyorum kahpe fakirliğime karşı

gökyüzünde sönmüş bir yıldızım
dinermi gözyaşımla içimdeki sızım
belki hafiletir acımı belki biraz durulur
belki de mermi gibi yaramı kudurtur

çölümde oluşan bir serap misali
hep karşımda gülen yüzüyle hayali
yalnızım işte duyun kahpe ahali
yakıyorum sahte mutluluğuma karşı