Sessizlik Şiiri - Ramazan Karaçoban

Kaderimin çizdiği yolda yürüdüm
Bıkmadan yorulmadan umutsuzluğa düşmeden
Anladım sabır en büyük destekçi insana
Yaşam için en gerekle şey sabır..

Çok da şey öğrendim bu yolda
Yaşamanın anlamını, renklerin güzelliğini
Doğaya bıraktım ruhumu bir ormanda
Kuşlara baktım bir deniz kenarında

Nasıl da değerliymiş oysa ki
Umursamadığımız onca şey, onca yaşam
Değerini şimdi anlıyorum da bir dakika bile
Zamanı durdurup seni seyretmenin güzelliğini

Yalnız kalınca anlıyormuş insan kaybettiklerini
Huzur sandığımız o sessizlik şimdi bir ceza bana
Bir el Uzatsa bana ellerini çekip alsa
Sessizliğin cehenneminden ruhumu

Bir güneşin doğumda hayat verse bir ses bana
Alıp götürse beni bu yalnızlıktan dönmemek üzere
Yada kalsa benimle sonsuza dek daima
Huzuru bulsam bir sabah onun yanında..