Yine sessizlik vurdu
Yüreğimin en ücra köşesine
Neyleyim bu yeri yurdu
Yalnız ben, söylesene
Gece sesin sessizliğe karışmış
Kulaklarımı açmış bekliyorum
Geriye bir acı uğultu kalmış
Gözlerim yaşlı yaşlanıyorum
Sadece Allahım var artık
O da affeder mi beni bilmem
Selametle başımı koyacağım bir yastık
Söz veriyorum onu kimseye vermem
M.N.
Muhammet NacaroğluKayıt Tarihi : 25.6.2014 13:45:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Muhammet Nacaroğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/06/25/sessizlik-251.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!