Sessizlik Şiiri - Rıdvan Yorulmaz

gözlerime ağlamayı öğrettim,
yüreğime yanmayı
acıyı tatmayı öğrettim
bazıları susmayı
yalnızlığı öğrettim kendime
çaresizliği öğrettim
beklemeyi öğrettim kalbime
inanmayı öğrettim
gelmeyi öğrettim ama gitmeyi asla öğretmedim
sabretmeyi öğrettim
en ufak bir şeyde kaçıp gitmeyi değil
kendimden fazla değer vermeyi öğrettim
kalbimi verip yaşarken ölmeyi öğrettim
anlamayı öğrettim
anlaşılmaz bir noktada yine gitmeyi değil
ben hala bekliyorum
hala acıtıyorum kendimi
merak ediyorum gidip gitmediğini
aslında acımayı da öğrettim
per perişan etmesini de
senin tabirinle takmamayı öğrettim
acizliğin kimde olabileceğini öğrettim
kendime ceza vermesini öğrettim
bunu sadece sen oku
bunu sadece sen öğren
ne halde olduğumu bil diye
yakma diye
ya git ya kal diye...