Sessizlik Şiiri - Yağmur Günenç

Sessizlik çöktü bu aralar şehrime,
Çölde miyim kutupta mı,anlamaz oldum gitgide.
Uğramazlar semti oldu buralar iyice...
Sanki herkesin masalı bu şehirde bitti.
Kaybettik biliyorum,giden gelmeyecek bir daha,
Şehrim alıştı yalnızlığın soğuk makamına.
Burada her mevsim sonbahar,
Burada aşkın rengi kül,
Burada bitti masallar,burada sessiz sevdalar...
Alamam geriye zamanı;
Barıştıramam baharları,döküldü artık yapraklar...
Bu sessizlik dinmeden,
Başlayamaz masallar yeniden.