Sessizlik örtüsünü giymiş hiç birşey söylemiyordu.
Üzerine örtülen topraklar ve güllerden başka hiçbirşey anımsamıyordu artık sadece dinliyordu.
Dedim neden konuşmuyorsun? Cevap vermedi her zaman ki gibi dinledi sadece.
Bende sustum dinlemeye başladık beraber.
Birşeyler anlatmaya çalışıyordu sanki.
Yarınlar vardı evlat dedi, yarınlar vardı.
Geriye bakıyorumda,
Dünlerin yarınları vardı..
Kayıt Tarihi : 4.12.2011 03:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!