nasıl olduğu önemli değil
olması gerektiği şekilde
sessizlik içinde oluyordu her şey
duygularıma kapıldığımda
heyecan içinde peşinden koşup
utangaç ümitlerimi besledim
gizemli bir edası vardı
bir de gülümsemesindeki aşka davet
hoşlanıyordum neşeli tavırlarına
sesinin rengindeki kahkahaysa bayılıyordum
ihtiyaç haline geldiğinde
kavuşma vakti bir türlü gelmiyordu
elden ne gelirdi kalbimin sızlamasına
sonradan pişman olmaktansa
günlerimiz elimizden gitmeden
son çığlıklarımı atayım o zaman
şayet layığı değilsem sevginin
bahanelere sığınmam
zamanı geldiğinde
vicdanımı alır
vedalaşırım buralardan…
12.01.2018
Kayıt Tarihi : 13.1.2018 00:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!