Sessizlik Şiiri - Ramazan Çeçen

Bir kuşluk vaktinde
Yedi guzel tepesinde istanbulun
Zaman bir gergef işlenirken
rüzgar bütün serinliğiyle  eserken
Kapladı her yerimi sessizlik dikenleri

Geriye kalan dalgın  bir yol, buğulanmış bir bakış
Tazeliğini yitirmiş solgun bir bekleyiş
İçimde zalim bir şüpheyle
Boğazda gıcırdayan iskelenin sesinde
Siyah beyaz  hatıralarda kaldım

Bir ömür geçirilen dünyada şimdi
Limanını kaybetmiş  mecnun bir denizde Yüzüm hep suya bakar hep dalar suya
Ve kıyıda kalan  ıssız bir evin penceresinde
Nemlenmiş gözlerle hülyanın seyrine durdum

Artık koparılan bir kanadın feryadını kim duyar? Bilemem!
Bakışlarında kırılmış  bir pencerenin yansıması
Ve  yıpranmış bir duvarın lekesinde
Aşağıya sarkmış bir toz bulutunun hatıralarıyla
Anladım, sessizliğe ben de gömüleceğim.

Ramazan Çeçen
08.12.2022