Sessizlik Şiiri - Katrei Kadir

senin bu sessizliğin sebebim olacak benim
sevdiğini neden söylemiyorsun diye kahroluyorum
'neden' diye ölüyorum her gece sensizliğinde
ve sebebini bilmediğim belirsiz bir titremeyle uyanıyorum artık sabahları
ama artık bu sessizlik sevmiyor diyordu bana
artık seni sevmiyor diye haykırıyordu adeta karanlık
bu kaçıncı sessizlik sevgili ha!
neden böyle yapıyorsun? canıma kastın mı var?
anlayamadım!
çok geç artık, bence çok geç
ama sessiz kalma ne olur
ne geliyorsa içinden söyle kırılmam incilmem
acımı kalbime gömer çığ gibi düşerim derinlerime
sen hiçbirini bilmezsin
söyle, cevabın ne olursa olsun söyle herşeye rağmen, sana rağmen,çık karşıma gözlerimin içine bakarak,
ta gözbebeğime söyle 'seni sevmiyorum' de...