Sessizlik Şiiri - Alev Yavuz

Susturulurken isyan çığlıkları
insanlığın bir kalesi daha düşer.
Beşeri duyguların tutsak aldığı düşünceden
özgürlüğe koşmak isteği doğar mı?
Gün be gün
ölmekte cesaret.
Gerçek;
sanki buzlu camın arkasındaki bir hayalet.
En masum yanlarımızı
aynalardan kaçarken kaybettik.
Aynalar doğru söyler.
Masumiyetimizi de gösterir.
Zalimliğimizi de.
Susturanların hükümdarlığı
özgürlüğü özleyen bakışlarımızı
aynaların arkasındaki karanlığa gömmeden
haykıralım
haksızlık ve hayasızlıkları.