Sessizlik Şiiri - Barış Özer

Gece tüm kasvetiyle çökerken üzerime
Haykırıyordum
Ama kimse duymuyordu beni
Yapayalnızdım
Ucu bucağı görünmeyen karanlığın içinde
Direnmek istiyordum karanlığın şiddetine
Arıyordum
Minik bir ışık huzmesini
Tutunup kaçmak, uzaklaşmak için
Ama gözlerim dinlemiyordu beni
Bir kez daha
Yapayalnızdım
Ucu bucağı görünmeyen karanlığın içinde

Gece tüm kasvetiyle çökerken üzerime
Düşüyordum
Ama kimse tutmayacaktı beni
Yapayalnızdım
Ucu bucağı görünmeyen karanlığın içinde
Çekiliyordu bedenim karanlığın derinlerine
Gülüyordum
Küçük bir çocuk gibi
Korkumu gizlemek, göstermemek için
Ama boşunaydı çünkü biliyordu
Bir kez daha
Yapayalnızdım
Ucu bucağı görünmeyen karanlığın içinde

Gece tüm kasvetiyle çökmüştü üzerime
Dinliyordum
Ama hiçbir şey duyamıyordum
Sadece
Sessizlik..