Depremi yaşayan
Her insanın içinde bir korku
Bir anda yaşamın neresinde başlar
Damla damla düşer yüreklere acaba
Bir daha olurmu...
17 Ağustos 1999 sabahı
Susun konuşmayın
Yıkıntılar içinde bir hayat
SESİMİ DUYAN VARMI
Sadece yürek yansa ruhda yanar
Felakette 17 ağustos kazındı her bir yere
Dağlandı közlendi yürekler
Kavuşmalar mahşere kaldı
Vedasız oldu ayrılıklar
Beklerken sabahın seherinde
susturun yürekleri
Susun konuşmayın
GÖLCÜK yıkıntılar içinde
Sesimizi duyan yokmu..
Kayıt Tarihi : 17.9.2006 17:21:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Derler ki.
Semada her insanın
Bir de yıldızı varmış
Ve insan öldüğünde
Yıldızı da kayarmış
Diyelim ki
Bu inanış çok doğru
Nasıl seyredilebilir
17 ağustos gecesi
Yıldız yağmuru
bu ses kulaklarımızdan, beynimizden,hayatımızdan hiç gitmeyecek.
Allah cc. bir daha yaşatmasın...
saygılar...
şiir mi!!! şimdi gözlerimden süzülen yaşlar degerini ifade ediyor...
rabbım halkıma böyle acıyı birdaha asla yasatmasın
müzeyyen başkır
TÜM YORUMLAR (70)