Sessızlık Şiiri - Sema Icin Bilgic

Sezsizim yine bugün
Dünyayi susturacak kadar haykirislarla sessizim
Özlüyorum ve hep arsizim
Özlediklerimi uzaklastiriyorum
uzaklastirdiklarimi özlüyorum

kocaman kocaman yüreklerim var
cokcada sevenlerim sevmeyi ögrendigim kadar sevebiliyorum
arsizim kaybetmenin savascisi
kayiplarimin nezaretinde yargida bekleyen tutuksuzum
Bilerek ve kaybedecegimi hissederek kosuyorum
Kaybetmeyi bazen seviyorum
Kazanmaktan daha eglenceli ve tekrar tekrar kazanmaya tutunuyorum

yeniden doguyorum hergün her saat
bu dogumlarin sancisini anneme degil kendime cektiriyorum
tuhaftir hissederek yasiyorum her saniyesini hayatin
arsizim tükenmek bilmez bir gücle dünya beni degil ben
Dünyayi döndürüyorum kendime acidigim günlerdede
Gülmeyin sakin dünyayi yine ben durduruyorum
Sezssizim bugün ve yine sessiz
sessiz ve en cok bagiran benim yine ve en arsiz
insanlarin itiraf etmeyecegi ama iclerinde hep bildikleri
anlatmak istemiyeceklerin tüm hislerin ortasinda

Bagiriyorum gökgürültüsünü korkutur bir tonla
Benim ve benim gercegim
ve buda sessiz ve sonsuz sonucsuz birakacagim dizelerim