Sessizlik Şiiri - Hamza Mamaş

Hep sensizken sessizlik.
Ademe mahkum çaresizliğinde.
Ağlamaklı çehresinde hayatın.
Sürekli bir sevdanın yangınında,
Sessizlik...
Sessizlik...
sessizlik.

Öyle bir sessizlik ki...
Sükut...
Şükürlük bir suskunluk.
Ölüm ağrısından da ağır,
Ölümden öte yokluğunda sessizlik.

Saygıyla,
Tevekkülle,
Rızaya bağlı umut dolu bir sessizlik...

Yersen umut...
Kanarsan su,
Yaşarsan hayal.
içten içe,
Tenden tene,
Senden,
Benden,
Bizden öte bir sessizlik.
Sessizlik...
Sessizlik...
Sessizlik...