Sessizlik Şiiri - Hasan Hüseyin Çetin

Hummalı caddeyi adımlıyorken
Arabalardaki vaveyla sessiz

Köhne kahvehanem müdavim bitek
Sundurmanın altı ahali sessiz

Eskimiş yeleğim cebimde köstek
Vakti mırıldanır saatim sessiz

Sıkça sohbet ister matemli yürek
Yaren müsvettesi kelamda sessiz

Boş gezinti sonda eve dönerek
Ucube diyarı hanedan sessiz

Kan götürür zalim izah ne gerek
Allah\'ın aslanı oturmuş sessiz

Sevgi sonlandırdı iyi biterek
Umar-ı muallim dersinde sessiz

Akıbete baktı ağladı melek
Hesabı mahşerde mizanım sessiz

Hasan Hüseyin Çetin