İğreti sessizlik damlarken geceme
Düşler içindeki gerçekleri ayıklıyordum
Ve mahmur gözlerimle izliyordum
Bin parçaya bölünmüş aydınlığı
Sonra basamak basamak iniyordum
Yaşam yokuşundan
Yokluk yolunun yolcusu oluyordum sonra
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta