Sessizliğini ver bana Şiiri - Kenan Faik

Sessizliğini ver bana
Canımı yakıyor
Geceme bıraktığın cam parçaları...
İçimde kanattığın
Ne çok hikayelerin var...
Uzun yollara kaldığın vakit
Görürsün ya hani
Yol kenarlarına sızan sararmış otları...
Kaldığım
Ya da gittiğin de işte öyle...
İşte öyle halim
İşte öyle kuraklığına kalmışım...

Kırık bir kiremit kırmızısına bıraktığım belki
Döngüsüne kaldığım mevsimlerin harabiyeti...
Yıkılmaya yüz tutmuş virane evler
Etrafında
Dikenler kaplamış ottan düşünceler...
Ömür dediğin çekip gitmeler
Sevmeler
Özlemler
Nefretler...
Bir mataraya sığışan çöller belki
Susuzluğa bırakılan hasretler...

Al gecemden ne olur?
Kırık cam parçalarını artık...
Geceler
Ah geceler
Yaramı çok deşiyor
Canımı çok
Çok ama çok acıtıyor...