Sessizliğine.. Şiiri - Arda İnal

İçimde ikinci bir sızı oldu
bu pervasız sessizliğin.
Gittikçe uzaklaşıyorsun,
uzaklaştıkça küçülüyor gözlerin..
Bakmıyorlar artık bana, benim için,
varlığın da gidiyor benden uzağa
gittiği gibi sana dair düşüncelerin..
Şimdi sen yoksun, öpüşün yok,
gülüşün yok etrafımda,
beni terkeyledi suretin.
Geleceğe dair umutlar büyütüyordum,
zikrimde büyüyordu fikrin..
Şimdi hepsini doldurup bir heybeye
gönderdim, ağırlık bağlayarak,
puslu bir denizin derinliklerine.

Keşke ayırsan suskunluğunun
bu heybetli başını gövdesinden,
çıkıp gelsen kayan bir yıldız gibi
karanlıklarımın içinden..
Keşke buğulu bakan bakışların
uzak olamasa benden,
Dersler çıkarsan kendine,
sana rağmen senden
vazgeçemeyen sevgimden...
Keşke nazlı bir seher yeli gibi
saçlarımı okşayıp gitmesen..
Gülümseyerek ağlamayı öğrenmişken,
hıçkırık dolu, sensiz kahkahaların
ortasında beni yüz üstü bırakıp,
gitmesen böyle şiirlerimden..

10 ocak, 09